Γιατί το κυνήγι αποτελεί "Εθνικό σπορ" των Κυπρίων;

Το κυνήγι είναι Κυπριακή υπόθεση. Το ποσοστό ενεργών κυνηγών στο νησί σε αναλογία πληθυσμού, ίσως να είναι ένα από τα μεγαλύτερα στο κόσμο.

Το παρακάτω ψηφιδωτό βρέθηκε στην Αργάκα της Επαρχίας Πάφου. Απεικονίζει έναν κυνηγετικό σκύλο που μοιάζει με Κρητικό Ιχνηλάτη και έχει στα πόδια του ένα περδίκι. Αυτό αποδεικνύει ότι το κυνήγι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο µε την ιστορία και τον πολιτισμό της Κύπρου. Επίσης υπάρχει η επιγραφή «Θηρία Καλή» που σημαίνει καλό κυνήγι.

«Δύσκολα θα ψάξεις κυνηγούς σε μια οικογένεια και να μην βρεις»

Εμείς εντοπίσαμε εύκολα το κύριο Σωτήρη, ο οποίος είναι χρόνια κυνηγός και δεν δίστασε να απαντήσει σε κάποιες απορίες που είχαμε.

Πως και γίνατε κυνηγός και τι σημαίνει το κυνήγι για εσάς;

Γεια σας, ονομάζομαι Σωτήρης Λάμπρου και είμαι 58 χρονών. Άρχισα να κυνηγώ από πολύ μικρός, γύρω στη ηλικία των τεσσάρων με πέντε χρονών και ο λόγος ήταν ότι και ο πατέρας μου ήταν κυνηγός. Τον ακολουθούσα σχεδόν σε όλες τις εξορμήσεις από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, μέχρι και την ενηλικίωση μου. Πάντα με τραβούσε η φύση, τα βουνά, το ηλιοβασίλεμα μέσα στη φύση, τα σκυλιά που κινούντε και ουσιαστικά "δουλεύουν" για να βγάλουν το θήραμα από τη κρυψώνα, η φέρμα του σκύλου όταν τελικά το εντοπίζει κα. Μεγαλώνοντας συνέχισα το συγκεκριμένο χόμπι γιατί δύσκολα το αποβάλλεις από μέσα σου. Εμένα προσωπικά με ξεκουράζει, μου χαλαρώνει το μυαλό και με βοηθά να ξεφεύγω από τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής. Επιπλέον το βλέπω και σαν τρόπο εκγύμνασης. Το περπάτημα πάνω στο βουνό είναι επίπονο αλλά και συνάμα ευεργετικό για το σώμα. Το κυνήγι αυτό καθ' αυτό, το φέρνεις πιστεύω μαζί σου. Είναι μέσα στο DNA όλων των ανθρώπων και ειδικά στους άντρες, αφού ο ρόλος του κυνηγού είναι κυρίως ανδρική υπόθεση, όσο αφορά το ανθρώπινο είδος. 

Πως βιώνεις την όλη διαδικασία;

Πάντα αγωνιώ πριν και την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. Οι λόγοι είναι πρώτα, αν θα υπάρχει θήραμα γενικά τη σεζόν και δεύτερο, αν ο τόπος που διαλέγουμε να πάμε έχει επίσης θήραμα. Υπάρχουν μέρη που τη μια θα δεις κίνηση και την άλλη να μην κινείται τίποτα. Βέβαια είναι απαραίτητο να υπάρχουν κι άλλοι κυνηγοί στην περιοχή, ώστε το θήραμα να μην επαναπαύεται και να κινείται συνεχώς.

Τι κερδίζεις μέσα από το κυνήγι;

Δεν κερδίζεις αρκετά (γέλια). Ξοδεύεις αρκετά η αλήθεια είναι. Δίνεις χρήματα για τη συντήρηση του εξοπλισμού, λεφτά για καύσιμα -πήγαινε έλα- , φυσίγγια κα. Σίγουρα όμως κερδίζεις γαλήνη και ηρεμία. Προσωπικά, μέσω του κυνηγιού, ξεφεύγω έστω και λίγο από τα προβλήματα του σπιτιού και της δουλειάς. Γεμίζουν οι μπαταρίες μου, ξεκουράζομαι πνευματικά και ανανεώνομαι. Επίσης είναι μια εναλλακτική έξοδος για εμένα και τους φίλους μου. Πολλές φορές έτυχε να κάνω και καινούριους φίλους μέσα από το κυνήγι. Φίλοι φίλων.

Θεωρείς το εαυτό σου φιλόζωο;

Ναι. Αυτό που πιστεύω είναι ότι, αν όχι όλοι οι κυνηγοί, οι πλείστοι τουλάχιστον από αυτούς, αγαπούν τα ζώα. Ακούγεται οξύμωρο γιατί το χόμπι του κυνηγιού προϋποθέτει να σκοτώνεις ζώα αλλά μην ξεχνάς πως το κυνήγι από πολύ παλιά ήταν ένας τρόπος επιβίωσης, αφού αν το καλό-σκεφτείς, την τότε εποχή το κρέας στα τραπέζια των νοικοκυριών θεωρείτο πολυτέλεια.

Υπάρχει κάτι που επηρεάζει αρνητικά το συγκεκριμένο χόμπι;

Προσωπικά με χαλά το ότι δίνονται πολλές ανεξέλεγκτες άδειες για να κτιστούν εξοχικά, σπίτια και συνοικίες σε δασώδεις περιοχές και σε παραδοσιακούς κυνηγότοπους, με αποτέλεσμα τα ζώα να μην μπορούν να αναπτυχθούν όπως πρέπει. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, πολλά από τα ζώα του νησιού θα εξαφανιστούν και μαζί τους και το κυνήγι.

Υπήρξε κάποιο περιστατικό που σου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη;

Θυμάμαι ήταν Τετάρτη και είχα πάει το πρωί να κυνηγήσω. Τη συγκεκριμένη μέρα έβρεχε καταρρακτωδώς -σημείωσε πως μέχρι εκείνη τη μέρα, είχα να πιάσω λαγό 7 ολόκληρα χρόνια- και λόγω της βροχής αναγκάστηκα να πάω πίσω στο αυτοκίνητο. Αφού κατάλαβα πως οι βροχές δεν θα σταματούσαν, τουλάχιστον για τις επόμενες δύο ώρες, αποφάσισα να πάω σε ένα κοντινό χωριό που είχα κάποιες εκκρεμότητες και υποχρεώσεις. Όταν τις τελείωσα είπα πως θα έφευγα με τελικό προορισμό το σπίτι μου. Για καλή μου τύχη, την ώρα που σκεφτόμουν να αποχωρήσω, οι βροχές σταμάτησαν και τελικά αποφάσισα να επιστρέψω πίσω στο σημείο όπου κυνηγούσα για να συνεχίσω, γιατί ακόμη ήταν 10 το πρωί και είχα αρκετή ώρα μπροστά μου. Λίγο αργότερα σαν περπατούσα μέσα στο βουνά, βλέπω σημάδια λαγού στη περιοχή. Φρέσκα περιττώματα, τρίχες πάνω στους θάμνους κλπ. Μ' αυτά και μ' αυτά, παίρνω το συγκεκριμένο μονοπάτι με το σκύλο μου και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε διεξοδικά για το λαγό. Τελικά τον εντοπίζω και καταφέρνω να τον πετύχω με το όπλο μου. Κάναμε μιάμιση ώρα να τον βρούμε διότι ο λαγός με το που χτυπιέται, διανύει αρκετή απόσταση ώσπου να σταματήσει και να ξεψυχήσει. Δεν φαντάζεσαι πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Έκανα τόση μεγάλη χαρά που επιτέλους κατάφερα να πιάσω λαγό μετά από 7 χρόνια και ενώ μπορούσα να συνεχίσω να κυνηγώ εκείνη τη μέρα, μέχρι και το τελευταίο φως, όπως κάνω συνήθως, είπα: δεν υπάρχει περίπτωση να καθίσω κι άλλο για το οτιδήποτε άλλο. Είναι σαν να παίρνεις το Champions League. Τι να σου κάνει το εγχώριο πρωτάθλημα;

«Όσο έχω δυνάμεις θα συνεχίζω να πηγαίνω»